ΣΤΕΒΙΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΗ 1:5

Ποιός δεν ελκύεται από μία φυσική, φυτική γλυκαντική ουσία, με γλύκα πολλαπλάσια από της ζάχαρης, αλλά  χωρίς υδατάνθρακες και θερμίδες!

Γιά να εξηγούμαστε, θα πούμε από την αρχή ότι 1 κ.γ. εκχύλισμα ή σκόνη στέβιας ισοδυναμεί σε γλύκα με 5 κ.γ. ζάχαρης, μείον τις θερμίδες...

Ακούγεται ...too good to be true, αλλά είναι πέρα γιά πέρα πραγματικό και από τα καλύτερα "νέα" στον τομέα της διατροφής. 

...Νέο γιά μας, αφού εδώ και πολλούς αιώνες, χρησιμοποίησαν πρώτοι το "γλυκό φύλλο" οι ιθαγενείς Guarani της Παραγουάης, ακολουθούμενοι από τους βραζιλιάνους...Καθόλου παράξενο ότι στη Ν. Αμερική, απ' όπου προέρχεται, είχε διαδοθεί ευρέως η χρήση της από το 1880. Στην Ιαπωνία, την πρώτη "δυτική" χώρα που την αναγνώρισε επίσημα σαν φυσικό γλυκαντικό, χρησιμοποιείται πάνω από 40 χρόνια...και ακολούθησαν και άλλες χώρες της Ασίας και πριν μερικά χρόνια οι Η.Π.Α.

Το θαμνώδες φυτό με τα γλυκύτατα φύλλα, που γνώριζαν καλά οι ιθαγενείς Παραγουάης και Βραζιλίας, "ανακάλυψε" ο ισπανός γιατρός P.J. Stevus ενώ ο σουηδός βοτανολόγος M.S. Bertoni περιέγραψε λεπτομερώς τις ιδιότητές του το 1899  (αυτά, αν σας έμειναν απορίες γιά το όνομα...).

Μηδέν θερμίδες... και όχι μόνο

Στα προσόντα της, η αντοχή σε υψηλές θερμοκρασίες (μέχρι 200ο C), που επιτρέπει να τη χρησιμοποιήσουμε σε καυτά ροφήματα, να βράσουμε τα φύλλα της γιά αφέψημα, να την προσθέσουμε σε μαρμελάδες και γλυκά (αλλά και όπου χρησιμοποιείται ζάχαρη π.χ. στα σπιτικά λικέρ). Δεν αφήνει περίεργες γεύσεις ή πικρίλα στην επίγευση. Επί πλέον, το φυτό της στέβιας, διαθέτει πολύτιμες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία και θεωρείται εξαιρετικό  αντιοξειδοτικό κι ένα σωρό άλλα, που μπορείτε να εντοπίσετε στα ειδικευμένα sites.

Απορία: γιατί γνωρίσαμε μόλις πρόσφατα ένα τόσο χρήσιμο φυτικό προιόν; Χωρίς να ψάξουμε τους λόγους της καθυστέρησης, θα σας πούμε ότι η έγκριση χρήσης της στη Ευρώπη είναι πολύ πρόσφατη. Τυπικά, αξιολογήθηκε ως ασφαλής γιά κατανάλωση το 2010 από την EFSA (Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ασφάλειας Τροφίμων) ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε μόλις το 2011 την επίσημη έγκρισή της γιά χρήση σε τρόφιμα, σαν γλυκαντικό. Κάτι που μάλλον δεν οφείλεται σε αμφιβολίες γιά την κατανάλωση της στέβια.  Η εμπειρία αιώνων στη χρήση της είναι αρκετή γιά να τη θεωρήσουμε ασφαλή..